List Pasterski
z okazji ustanowienia nowej daty
Uroczystości
Najświętszej Maryi Panny z Rokitna
Umiłowani Diecezjanie!
Pragnę poinformować, iż w
odpowiedzi na moją prośbę, otrzymałem decyzję watykańskiej Kongregacji do spraw
Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów o ustanowieniu nowej daty
Uroczystości Patronki Diecezji - Najświętszej Maryi Panny z Rokitna na dzień 18
czerwca. W tym dniu 1989 roku został
ukoronowany Cudowny Obraz Matki Bożej
Cierpliwie Słuchającej, której koronę poświęcił w Rzymie święty Jan Paweł
II. Wydarzenie to pamiętamy do dzisiaj, gdyż poprzedzone było duchowym
przygotowaniem całej diecezji. Ówczesny Pasterz - Biskup Józef Michalik przy
tej okazji mówił: „Trzeba, żeby w koronie, którą przygotowujemy Matce Bożej,
odnalazła się cała wspólnota diecezjalna, młody ale i także pochylony
wiekiem, gorliwy i wątpiący, każdy kto się czuje związany z Kościołem na
naszej ziemi. W tej koronie musi się odnaleźć każda rodzina katolicka. Ta
korona powinna zajaśnieć blaskiem szczerej miłości i serdecznej ofiary, którą
będziesz przypominał dzieciom i wnukom, powtarzając, żeś i Ty jest wpisany w
ten obraz Maryi na wieki, na wieczność całą”.
Jesteśmy wpisani w obraz Matki,
która cierpliwie słucha, a Rokitno jest dla nas miejscem, do którego wracamy w chwilach radosnych, ale też trudnych i
przełomowych dla naszego życia i powołania. „Rokitno jest duchową
stolicą naszej Diecezji, jako miejsce szczególnego spotkania z Bogiem. I nadal
będziemy tu przychodzić jak do Kany Galilejskiej po przemianę serc i po siłę do
pełnienia woli Bożej. W minionych latach bardzo uroczyście obchodziliśmy
okrągłe rocznice koronacji, a odtąd dzień 18 czerwca będzie coroczną
uroczystością obchodzoną w Rokitnie i we wszystkich świątyniach naszej Diecezji.
Zezwolenie na obchody Uroczystości Głównej Patronki Diecezji w dniu rocznicy
koronacji otwiera nowe możliwości dla rozwoju kultu Matki Bożej w Diecezji. Od tego
roku w dniu 18 czerwca w każdej świątyni naszej Diecezji modlić się będziemy na
Mszy świętej przez wstawiennictwo NMP z Rokitna - w tym roku będzie to
niedziela. Możemy już starać się zatwierdzić w Watykanie formularz mszalny o
NMP z Rokitna.
Zasłuchana Matka z Rokitna uczy nas
pokornego słuchania Słowa Bożego. Tego Słowa, które kierowane jest do każdego z
nas, bo dotyczy najgłębszego sensu życia ludzkiego, jak na to wskazuje sam
Jezus: „Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie. W domu Ojca mego jest mieszkań
wiele. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam
miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam,
gdzie Ja jestem”. Chrystus bezinteresownie daje nam samego siebie. My natomiast
chcemy ten dar chętnie i z wdzięcznością przyjąć oraz podjąć trud poznawania
dróg Pana, by wytrwale nimi podążać.
Czasy, w których żyjemy coraz
bardziej nas niepokoją. Szukajmy miejsc duchowego schronienia, w których
wyciszymy nasze niespokojne serca. Osobiście przekonaliśmy się, że takim miejscem
jest Rokitno z Cudownym Obrazem, na którym król Polski Michał Korybut
Wiśniowiecki umieścił białego orła z prośbą „Daj pokój naszym dniom”. O ten pokój zabiegamy realizując w codziennym życiu
macierzyńskie przesłanie z Fatimy. Matka Boża przekazała nam przed 100
laty orędzie, które uświadamia, że życie takie jakby Boga nie było to
największa tragedia człowieka, a pośrednio całych społeczeństw i narodów.
Wiek XX stał się wymownym tego przykładem: człowiek człowiekowi zgotował
piekielny los zagłady. Dziś klęska życia bez Boga boleśnie dotyka rodziny
rozbite - choćby poprzez pracę zarobkową na Zachodzie, przez plagę rozwodów,
czy coraz to nowe formy uzależnień, zwłaszcza młodego pokolenia. Maryja głosem
z Nieba w ostatnich dwustu latach nieustannie przestrzega nas, że największą
przeszkodą w drodze człowieka do Boga jest grzech, a jedynym ratunkiem jest
pokuta, umartwienie i modlitwa różańcowa w postawie ufnego - wręcz dziecięcego
- zawierzenia Jej Niepokalanemu Sercu.
W dniu dzisiejszym dokonam
uroczystego poświęcenia nowego kościoła pod wezwaniem Matki Bożej Fatimskiej w
Gubinie. Niech ta kolejna świątynia na naszej ziemi pozostanie dla następnych
pokoleń widocznym świadectwem przyjęcia przez lud Boży tej diecezji fatimskiego
przesłania. Ale trzeba siebie pytać: Czy tak jest naprawdę? Czy jestem wolny od
zła? Czy potrafię zawierzyć moje życie Maryi? Czy modlę się na różańcu? Czy nie
żyję dzisiaj tak jakby Boga nie było?
Siostry i Bracia! Matczyne orędzie
z Nieba zachęca nas do czynienia rachunku sumienia. Można go zrobić w zaciszu
własnego domu, czy tej świątyni, w której przeżywam teraz niedzielną
Eucharystię. Można z tymi pytaniami pojechać do Rokitna przed obraz Matki
Cierpliwie Słuchającej, gdzie niejedno już padło pytanie, niejedna łza spłynęła
z ludzkiego oblicza, niejedno cierpienie zostało ukojone i przywrócona
została nadzieja w zalęknionym ludzkim sercu. W Rokitnie, zapatrzeni w oblicze
Zasłuchanej Matki zawsze znajdowaliśmy odpowiedź na istotne pytania: jak żyć? Jak
kochać? Jak wierzyć w Chrystusa, który jest drogą, prawdą i życiem?
Maj, to miesiąc szczególnego
świadectwa naszej więzi z Maryją. W kościołach, a także przy przydrożnych
kaplicach i krzyżach odbywają się nabożeństwa majowe. Klękamy przed wystawionym
Najświętszym Sakramentem, gdyż Maryja jest Niewiastą Eucharystii, która
prowadzi nas do swego Syna. Ale są też nabożeństwa majowe bez kapłana,
zwłaszcza w mniejszych miejscowościach, prowadzone przez osoby świeckie.
Dziękuję Wam za zaangażowanie i zachęcam, aby nadal pielęgnować te dzieła. Podtrzymujmy
te majowe tradycje, aby przykład wiary umacniał serca dzieci i młodzieży,
najbardziej zagrożonych mentalnością czasów, w których wielu żyje tak, jakby
Boga nie było. Zachęcam kapłanów do umacniania kultu maryjnego w miesiącu maju.
Dziękuję tym parafiom, w których oprócz nabożeństw majowych, są też organizowane
Apele Maryjne o godzinie 21, gdzie wprowadzono procesje fatimskie i nabożeństwa
Pierwszych Sobót Miesiąca. Jako Polacy nie wstydźmy się tej maryjnej
pobożności, która jest płaszczem chroniącym wiarę w czasach powszechnej
laicyzacji i demoralizacji. Maryja nigdy w drodze do Chrystusa nie przeszkadza.
Ona do Niego prowadzi oraz „chroni nas w niebezpieczeństwach, udziela pociechy
w utrapieniach i wspiera w dążeniu do wiecznej ojczyzny...”
Nabożeństwo do Najświętszej Maryi
Panny na naszej Ziemi jest bardzo żywe poprzez trwający tu od 1669 roku kult
Matki Bożej Rokitniańskiej. Ufam, że Uroczystość Patronki Diecezji, obchodzona
w rocznicę Jej Koronacji, ożywi ten kult jeszcze mocniej. Nie wolno nam nigdy
zatrzymać się jedynie nad tym, co zewnętrzne. Musimy uczyć się przenikać
pobożnym wzrokiem artystyczne piękno Obrazu i wiarą wnikać w przesłanie
zamknięte w tym Cudownym Obliczu i Cudownym Miejscu, jakim jest dla nas
Rokitno. Przybliżając się do Jubileuszu 350-lecia powstania Sanktuarium Rokitniańskiego
i 30-lecia Koronacji, już dzisiaj zachęcam wszystkich do lektury „Traktatu o
prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny” świętego Ludwika. Dziękuję
tym osobom, które w ostatnich miesiącach propagują to dzieło na terenie
Diecezji. Słowami z tej lektury zapraszam do praktykowania czci ku Matce Bożej:
„Jeśli więc głosimy doskonałe nabożeństwo do Najświętszej Dziewicy, to tylko w
tym celu, by nabożeństwo nasze do Jezusa Chrystusa stało się gruntowniejsze i
doskonalsze, oraz aby podać łatwy i pewny środek do znalezienia Chrystusa...
Nabożeństwo to jest konieczne, ale tylko na to, by Jezusa Chrystusa całkowicie
znaleźć, ukochać Go i wiernie Mu służyć.
Wspomniane dzieło miało ogromny
wpływ na życie duchowe świętego Jana Pawła II, który przed 20 laty przybył do
naszej Diecezji, za co podziękujemy również w Rokitnie. Ojciec Święty, będąc na
naszej Ziemi mówił, że „bez modlitwy nie można być chrześcijaninem”. Jakże
ważne jest to życie modlitwy w naszych rodzinach, by nie gasła miłość
wystawiana dziś na największe próby. Dlatego w sposób szczególny 18 czerwca
zapraszam do Rokitna wszystkie rodziny, aby na nowo rozmodlić serca i zawierzyć
Maryi wszystkie trudne sprawy naszego „dziś” Polski, Europy i świata. W sobotę
17 czerwca zapraszam młodzież naszej diecezji. Niech Maryja uczy Was słuchać
Ducha Świętego, byście budowali życie udane i szczęśliwe.
Jako rodzina diecezjalna mamy wiele
powodów do wdzięczności. Przed 45 laty powstała Diecezja Gorzowska, a 25 lat
temu utworzono Diecezję Zielonogórsko- Gorzowską.
Dzięki Sanktuarium w Rokitnie, które uznajemy duchową stolicą naszych
Ziem, budowaliśmy diecezjalną wspólnotę wiary, pokonując antagonizmy oraz
zróżnicowaną mentalność ludzi przybyłych tu po wojnie z różnych stron. Rokitno
zawsze nas łączy, gromadzi w jednej wspólnocie i prowadzi na duchowe ścieżki,
abyśmy razem podążali przez doczesność ku wieczności. Rokitno z Cudownym
Obrazem przyciąga nieustannie, abyśmy odcisnęli wizerunek Matki w swoim życiu
i cierpliwiej spoglądali na nasze ludzkie sprawy.
Moje zaproszenie do Rokitna kieruję
do kapłanów, osób życia konsekrowanego, do rodzin, ludzi młodych, grup
parafialnych, do wszystkich na różny sposób związanych z Diecezją i z naszym
Sanktuarium w Rokitnie.
Na trud budowania więzi z Jezusem i
Maryją udzielam Wam pasterskiego błogosławieństwa.
† Bp Tadeusz
Lityński
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz