CZWARTE SPOTKANIE
PARAFIALNEGO ZESPOŁU SYNODALNEGO
Powitanie uczestników i zapowiedź tematyki spotkania
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Dzisiejsze spotkanie będzie najpierw poświęcone refleksji nad
ewangelizacyjną aktywnością naszej parafialnej wspólnoty. W drugiej części
zebrania, z naszego grona wyłonimy osobę, którą przedstawimy Diecezjalnej
Radzie Duszpasterskiej jako kandydata w wyborach na delegata naszego
dekanatu na synod diecezjalny.
Wymiar misyjny w życiu naszej parafii
Wielu katolikom aktywność misyjna kojarzy się jedynie z działaniami,
jakie Kościół podejmuje w odległych krajach, wobec osób, które jeszcze nie
poznały Ewangelii. Jednak współcześnie ten klasyczny obraz misji musi ulec
poszerzeniu. Przecież również wokół nas żyją
ludzie, którzy co prawda są ochrzczeni i może nawet sporadycznie praktykują, ale ich życie jest odległe od Ewangelii. Jezus Chrystus nie jest Panem ich życia. Nie może nas to pozostawiać w obojętności. Żadna parafia nie może zadowalać się obecnym stanem rzeczy i koncentrować się jedynie na tych, którzy uczęszczają do kościoła. Nieobecni w świątyni to spora grupa. Trzeba nie tylko czekać na przychodzących, ale samemu wychodzić z inicjatywą i szukać zagubionych. Spróbujmy w związku z tym zadać sobie kilka pytań:
1. Czy ci wierni naszej parafii, którzy systematycznie chodzą do Kościoła i starają się żyć zgodnie z wyznawaną wiarą, mają świadomość misyjnego powołania parafii? Czy zdają sobie sprawę, że odpowiedzialność za 11 ewangelizację nie dotyczy tylko proboszcza i jego najbliższych współpracowników, ale obejmuje każdego ochrzczonego?
ludzie, którzy co prawda są ochrzczeni i może nawet sporadycznie praktykują, ale ich życie jest odległe od Ewangelii. Jezus Chrystus nie jest Panem ich życia. Nie może nas to pozostawiać w obojętności. Żadna parafia nie może zadowalać się obecnym stanem rzeczy i koncentrować się jedynie na tych, którzy uczęszczają do kościoła. Nieobecni w świątyni to spora grupa. Trzeba nie tylko czekać na przychodzących, ale samemu wychodzić z inicjatywą i szukać zagubionych. Spróbujmy w związku z tym zadać sobie kilka pytań:
1. Czy ci wierni naszej parafii, którzy systematycznie chodzą do Kościoła i starają się żyć zgodnie z wyznawaną wiarą, mają świadomość misyjnego powołania parafii? Czy zdają sobie sprawę, że odpowiedzialność za 11 ewangelizację nie dotyczy tylko proboszcza i jego najbliższych współpracowników, ale obejmuje każdego ochrzczonego?
2. Czy parafia podejmuje jakieś inicjatywy ewangelizacyjne, to znaczy
adresowane do ludzi, których w kościele nie ma? Jakie to inicjatywy? Czy
te inicjatywy są owocne? Czy udaje się nam przyciągnąć do wiary
obojętnych i niewierzących? Jeśli nie, to jakie naszym zdaniem są powody
takiego stanu rzeczy? Czy leżą one wyłącznie po stronie adresatów (brak
woli nawrócenia)? A może również po stronie parafii?
3. Jeśli w parafii pojawiają się nowi mieszkańcy, to czy parafia podejmuje
jakieś inicjatywy, aby tych ludzi poznać i zaprosić ich do kościoła, czy też
oczekuje się, że to oni powinni wykonać pierwszy krok?
4. Czy tzw. kolęda, tradycyjna wizyta duszpasterska w okresie Bożego
Narodzenia, może mieć wymiar ewangelizacyjny? Co należałoby zmienić
w formie kolędy, aby nadać jej taki właśnie wymiar misyjny?
5. Czy rodzą się w nas jeszcze jakieś inne pomysły związane z możliwymi
działaniami ewangelizacyjnymi w parafii? Co więcej możemy zrobić, żeby
lepiej głosić Ewangelię? Jak wyjść z orędziem Dobrej Nowiny poza
tradycyjne miejsca jej głoszenia: kościół parafialny, salę katechetyczną,
klasę, w której odbywa się lekcja religii?
6. Czy na terenie parafii mieszkają jacyś emigranci? Jak liczną grupę
stanowią? Co o nich wiemy? Czy podejmujemy jakieś inicjatywy, aby
dotrzeć do nich i dzielić się wiarą? Czy zapraszamy ich do naszej
wspólnoty i szukamy kontaktu, choćby tylko na płaszczyźnie ludzkiej?
7. Papież Franciszek w swoim nauczaniu chętnie używa terminu „peryferie”
i zachęca różne wspólnoty kościelne (w tym również parafie) do
„misyjnego wyjścia”. Czy w naszej parafii są jakieś „peryferie”, a więc
takie miejsca, czy środowiska, które znajdują się jakby na uboczu
zwyczajnego duszpasterstwa? W jaki sposób parafia mogłaby stać się tam
12
bardziej obecna? Jakie inicjatywy można by podjąć w celu „wyjścia na
peryferie”?
Wyłonienie kandydata do wyborów na dekanalnego delegata na synod
W drugiej części spotkania zajmiemy się wyłonieniem kandydata do
wyborów na dekanalnego delegata na synod. W sesjach plenarnych synodu
będą uczestniczyli nie tylko przedstawiciele duchowieństwa, ale także wierni
świeccy. Będą oni mogli zabierać głos w debacie oraz brać udział w
głosowaniach. Zgodnie z postanowieniem biskupa diecezjalnego, oprócz 10
wiernych wybranych swobodnie przez Diecezjalną Radę Duszpasterską na
synod zostanie wezwanych również 30 wiernych świeckich reprezentujących
poszczególne dekanaty. Wybierze ich Diecezjalna Rada Duszpasterska spośród
kandydatów zgłoszonych przez Parafialne Zespoły Synodalne. Każdy zespół ma
prawo zgłosić jednego kandydata. Musi to być pełnoletni członek wspólnoty
parafialnej odznaczający się „pewną wiarą, dobrymi obyczajami i
roztropnością” (Instrukcja o synodach diecezjalnych II, 3, 1º). Nie jest
konieczne, aby był on członkiem Parafialnego Zespołu Synodalnego, ale z
pewnością osobie uczestniczącej w naszych spotkaniach będzie łatwiej
wypełniać tę funkcję. Sposób wyłaniania kandydata został określony w
zarządzeniu biskupa diecezjalnego z 20 grudnia 2017 r.:
- Wyboru dokonuje się w głosowaniu tajnym przy obecności co najmniej połowy członków Parafialnego Zespołu Synodalnego.
- Do wyboru wymagane jest uzyskanie bezwzględnej większości (tj. więcej niż połowy) głosów. Jeśli w pierwszym głosowaniu nikt nie uzyskał wymaganej większości, należy przeprowadzić kolejne tury głosowania, do których przechodzą kandydaci z największą liczbą głosów. [W tym miejscu – o ile Parafialny Zespół Synodalny zdecydował się wyłonić swojego kandydata – należy przeprowadzić wybory.
Po wyłonieniu kandydata
Sekretarz Parafialnego Zespołu Synodalnego powinien go zgłosić do
Sekretariatu Synodu w terminie do 15 lutego 2018 r. Zgłoszenie musi zawierać:
- Protokół z wynikami głosowania podpisany przez przewodniczącego Parafialnego Zespołu Synodalnego (proboszcza) oraz sekretarza;
- Krótkie uzasadnienie kandydatury;
- Pisemną zgodę kandydata i jego dane (imię i nazwisko, adres korespondencyjny, w miarę możliwości również adres e-mail).
Nastąpiło głosowanie. Liczenie głosów. W końcowym wyniku została wybrana Ula Kiszkielis
Spośród kandydatów zgłoszonych przez Parafialne Zespoły Synodalne
każdego dekanatu Diecezjalna Rada Duszpasterska wybiera jednego delegata.
Ma na to czas do końca lutego 2018 r. Wyniki wyborów zostaną podane do
wiadomości Parafialnych Zespołów Synodalnych. Ostateczna decyzja o
wezwaniu na synod należy zawsze do biskupa diecezjalnego.
Zakończenie i modlitwa końcowa
Kończymy czwarte spotkanie naszego Parafialnego Zespołu Synodalnego.
Dziękuję wszystkim za obecność i za aktywny udział w spotkaniu poprzez
zabieranie głosu w dyskusji. Wnioski z naszych obrad zostaną przekazane do
Sekretariatu synodu za pośrednictwem sekretarza. Na koniec pomódlmy się za
naszą diecezję i za parafię. Prośmy o to, by coraz bardziej stawały się one
wspólnotami ewangelizującymi, aktywnie zaangażowanymi w dzielenie się
Dobra Nowiną z tymi, którzy jeszcze jej nie znają.
W tej intencji odmówmy
Modlitwę Synodalną do Pięciu Braci Międzyrzeckich:
Święci Bracia Męczennicy z Międzyrzecza, ogarnięci Bożą Miłością
oddaliście życie dla Chrystusa, świadcząc o prawdzie Ewangelii. Niech Wasze
wstawiennictwo nam wyprosi dar Ducha i łaskę przemiany, aby zbawcza moc
Chrztu świętego kierowała naszą służbą w Kościele. Pomóżcie nam zachować
14
czujność, wypraszajcie łaskę modlitwy, i wspierajcie w składaniu świadectwa.
Chcemy służyć Chrystusowi w potrzebujących i podejmować odpowiedzialność
za sprawy publiczne. Niech Wasza odwaga pociągnie małodusznych
i umocni słabych, a wszystkich uwolni od lęku przed mocami ciemności
i potęgami tego świata. Waszemu wstawiennictwu powierzamy
Synod Zielonogórsko-Gorzowskiego Kościoła, by gorejące pochodnie
Męczenników prowadziły go ku nowym czasom. Niech Bóg, w swoim
wielkim miłosierdziu, pochyli się nad naszą słabością i obdarzy łaską
nawrócenia, a zebrany na Synodzie Kościół zajaśnieje pięknem
Oblubienicy Chrystusa, który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz