POWOŁANIE - MISJA
ADORACJA NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU
Pieśń na wystawienie:
Wprowadzenie:
Panie Jezu ze czcią i uwielbieniem klękamy przed Tobą. Z wiarą i miłością wpatrujemy się w Ciebie.
Ewangelia: Mk 1, 14-20
Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię
Bożą. Mówił: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i
wierzcie w Ewangelię!”
Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata
Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami.
Jezus rzekł do nich: „Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami
ludzi”. I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. Idąc dalej, ujrzał Jakuba,
syna Zebedeusza, i brata jego Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci.
Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego, Zebedeusza, razem z
najemnikami w łodzi i poszli za Nim.
Rozważanie:
Odkrywasz przed nami Panie prawdę o nas, prawdę o naszym
nieuporządkowaniu. O tym wszystkim, co nas oddziela od Ciebie i naszych
bliźnich. Tak jak grzech w raju był odwróceniem się od Ciebie i stał się
przyczyną wzajemnego oskarżania się pierwszych rodziców między sobą, tak
i dzisiaj każdy nasz grzech jest odejściem od Ciebie i prowadzi do podziału
między nami. Dramat każdego grzechu polega na tym, że burzy jedność –
jedność moją z Bogiem, jedność ludzi między sobą oraz wewnętrzną jedność
człowieka. Przez grzech odwracamy się od Boga, nastawiamy się wrogo do
innych, przeżywamy wewnętrzny zamęt, tracąc z oczu cel swojego życia. U
podstaw grzechu, który zrywa wszelką więź jest pycha. Ona rodzi niezdrową
rywalizację, nienawiść. Chcemy wtedy jak Ty decydować o wszystkim. Ułuda
szczęścia poza Tobą Panie prowadzi do podziału w naszych rodzinach, narodzie
i kościele a drogą do pojednania jest nasze nawrócenie czyli odwrócenie się od
błędnego sposobu myślenia lub złego postępowania. Aby zostać uzdrowionym z
tej okropnej choroby pychy musimy otworzyć się w pokorze na oczyszczające
działanie Twego Ducha. To oczyszczenie, to nawrócenie, często jest związane z
pewnego rodzaju cierpieniem, ponieważ musimy wyrzec się jakiejś idei,
intelektualnej pewności, do której nasza duma jest przywiązana. Dar Twojego
ducha, dar rozumu, otwiera nas na to oczyszczenie i wzbudza w nas odwagę
wyrzeczenia się niewłaściwej relacji do Ciebie polegającej na szukaniu jedynie
zaspokojenia własnych potrzeb, a nie na głębokiej więzi miłości.
W Tygodniu Modlitw o Jedność Chrześcijan, uświadamiamy sobie
szczególne zaproszenie do jedności najpierw z Tobą, by móc budować prawdziwą jedność z drugim człowiekiem. Dlatego prosimy Cię Panie, daj nam
łaskę nawrócenia, prawdziwego nawrócenia. Daj nam łaskę zbudowania
prawdziwej jedności w sobie z Tobą, abyśmy mieli to pragnienie budowania
jedności z drugim człowiekiem.
Ewangelia, nad którą pochylamy się dzisiaj pokazuje nam, że wybierasz
pierwszych uczniów spośród nawróconych. Kolejne zaś powołania są owocem
dzielenia się już powołanych darem spotkania z Tobą. Jak mówił papież
Benedykt XVI: „Ten, kto odkrył Chrystusa, musi prowadzić do Niego innych.
Nie można zatrzymać dla siebie ogromnej radości. Konieczne jest jej
przekazywanie” (Kolonia 21 sierpnia 2005 r.).
Również moje nawrócenie ma prowadzić nie tylko do budowania jedności
ale i do misji, działania w parafii, w rodzinie, w świecie. Ty, Jezu, chcesz
wypełniać nasze życie nową treścią, chcesz żebyśmy podjęli takie czyny, o
których może wcześniej nam się nie śniło. Dlatego wzywasz każdego z nas
słowami „Pójdź za mną”, włączając nas w Boski zamysł zbawienia, którego
Kościół jest znakiem i narzędziem. Jak z apostołami łączyłeś określone plany
i nadzieje, tak łączysz je również z nami. Abyśmy umieli je dobrze odczytać
i wypełniać zgodnie z Twoją wolą, prosimy:
UDZIEL NAM ŚWIATŁA TWEGO DUCHA ŚWIĘTEGO
- Abyśmy przez otwarcie naszych serc i umysłu dobrze przygotowali się do Synodu,
- Abyśmy każdego dnia na nowo podejmowali trud nawrócenia, by całym sobą odpowiadać na Twoje wezwanie kroczenia za Tobą,
- Abyśmy stawali się apostołami w naszych środowiskach, w których na co dzień jesteśmy,
- Abyśmy umieli budować jedność w naszych rodzinach, parafiach, ojczyźnie,
- Abyśmy otwierali się na działanie Ducha Świętego w naszym życiu, by stawać się widzialnym znakiem jedności Kościoła,
- Aby wszyscy chrześcijanie zabiegali o pojednanie w Twoim Kościele,
Pieśń
Panie, chcemy teraz trwać przed Tobą w ciszy, chcemy Ci ukazać
wszystkie nasze zranienia, nasze grzechy, które niszczą tę jedność z Tobą
i drugim człowiekiem. Niech Twoja uzdrawiająca moc, która płynie z tej
modlitwy dokonuje w nas pojednania i nawrócenia.
Pieśń
Tajemnica różańca (np. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie
do nawrócenia)
Z pojednania i nawrócenia rodzi się nowe życie i nowy Kościół, który jest znakiem autentyczności, której oczekuje od nas Bóg. Prawdziwymi reformatorami i twórcami nowego oblicza Kościoła, są
święci czyli ci, którzy
uznali potrzebę nawrócenia, bo ona prowadzi do świętości. Nawrócenie jest
więc tym, czego Kościół potrzebuje w każdym czasie i w każdym miejscu. Do
tego dzieła jesteśmy wszyscy wezwani, wszyscy chrześcijanie na całym świecie.
Modlitwa o jedność jest wołaniem o uzdrowienie ran, które są owocem grzechu.
„Podziały przyniosły szkody nam wszystkim. My wszyscy nie chcemy
być zgorszeniem. I dlatego wszyscy idziemy razem, po bratersku, drogą
prowadzącą ku jedności, tworząc jedność również podczas drogi, tę jedność,
która pochodzi od Ducha Świętego, a która daje nam tę szczególną cechę, którą 9 może dać jedynie Duch Święty: tę pojednaną różnorodność. Pan czeka na nas wszystkich, towarzyszy nam wszystkim, jest z nami wszystkimi na tej drodze jedności” (papież Franciszek, Rzym 25 stycznia 2014 r.).
Pieśń na błogosławieństwo
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz