Rachunek sumienia według św. Ignacego Loyoli
Wieczorny rachunek sumienia
(wg sługi Bożego bp. Wilhelma Pluty)
Rachunek sumienia z dziećmi
Rodzice przypominają dzieciom to, co zauważyli u dzieci w ciągu dnia: dobre i mniej dobre zachowania, oceniając je moralnie w świetle Bożych przykazań, ale nie grożąc dzieciom karą Bożą. Potem rodzice zwracają się wprost do Pana Jezusa w imieniu własnym wstawiając się za dziećmi: „Panie Jezu, to są twoje i nasze dzieci…”, po czym wyliczają dobre i złe dziecięcego zachowania, dziękując i przepraszając za nie. Takie stawanie przed Bogiem ma ogromne znaczenie wychowawcze, zwłaszcza dla dzieci przed pierwszą spowiedzią świętą.
Rachunek sumienia „5 pytań” dla starszych dzieci i rodziców
Codzienny rachunek sumienia dorosłych
Spójrz uważnie na krzyż i w skupieniu zapytaj się siebie:
- Czy jestem w stanie łaski uświęcającej (przygotowany na dobrą śmierć)?
- Czy byłem dobry dla żony, męża, dzieci, dla każdego innego człowieka?
- Jak spełniłem swoje obowiązki zawodowe i rodzinne?
- Czy dla miłości Bożej umiałem odmówić sobie dozwolonej przyjemności?
- Jakie jest moje życie sakramentalne (spowiedź i częsta Komunia święta)?
Codzienny rachunek sumienia dzieci
Spójrz uważnie na krzyż i w skupieniu zapytaj się siebie:
- Czy jestem w stanie łaski uświęcającej?
- Czy byłem posłuszny Rodzicom, dobry dla nich, rodzeństwa i innych ludzi?
- Jak wypełniłem obowiązki domowe i szkolne?
- Czy odmówiłem sobie choć małej przyjemności dla Pana Boga?
- Czy po spowiedzi i Komunii św. stałem się lepszy?
Pytania można zmieniać, aby uniknąć jednostajności. Zawsze jednak wszyscy członkowie rodziny powinni sobie postawić pytanie najważniejsze: czy jestem w stanie łaski uświęcającej?
Rachunek sumienia według św. Ignacego Loyoli
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz