Temat II: Parafia jako środowisko, w którym wierni mogą doświadczyć wspólnotowego charakteru Kościoła

          Tym razem podejmiemy rozmowę na temat parafii jako środowiska, w którym wierni mogą doświadczyć wspólnotowego charakteru Kościoła.

          Takie osoby są również w naszej parafii. Ogólnie o poziomie zaangażowania parafian w życie naszej wspólnoty mówiliśmy już na pierwszym spotkaniu Parafialnego Zespołu Synodalnego. Teraz spróbujmy się zastanowić, czy nasza parafia oferuje tym wiernym, którzy wyrażają wolę głębszego zaangażowania się, odpowiednie środowiska i narzędzia wzrostu życia wiary.

1. Najbliższym środowiskiem życia wiary powinna być chrześcijańska rodzina. Czy rodziny naszej parafii można rzeczywiście uznawać za chrześcijańskie wspólnoty? Czy w tych rodzinach praktykuje się wspólną modlitwę (nie tylko od czasu do czasu, ale codziennie, a przynajmniej często)? Czy kultywuje się chrześcijańskie zwyczaje (wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych w piątki, świętowanie niedzieli, obchodzenie świąt itp.)?
2. Podstawową wspólnotą wiary jest dla większości wiernych parafia. Czy nasza parafia jest przed wiernych traktowana jako duchowy dom,  rodzina, czy może bardziej jako zewnętrzna instytucja, struktura świadcząca usługi religijne?
3. Czy w parafii istnieją grupy duszpasterskie umożliwiające bardziej intensywną formację chrześcijańską? Ile ich jest? Jakie to grupy? Czy grupy te oferują zaangażowanym w nie osobom pogłębioną i systematyczną formację? Jak oceniamy ich żywotność? Czy nie stały się one może nieco zamknięte w sobie i skostniałe? Czy są w stanie przyciągać nowych członków? W czym te grupy niedomagają? Jak można by poprawić ich funkcjonowanie?
4. Parafia nie jest wspólnotą niezależną, stanowi część diecezji. Czy wierni naszej parafii mają żywą świadomość przynależności do Kościoła lokalnego (diecezji)? Czy ważna jest dla nich więź z biskupem? Czy chętnie uczestniczą w wydarzeniach diecezjalnych (pielgrzymki do sanktuariów, różne wydarzenia organizowane przez diecezję)? Jeśli nie, to jakie mogą być naszym zdaniem, powody takiego stanu rzeczy? W jaki sposób można by pogłębić tę świadomość przynależności do Kościoła diecezjalnego? Jaką rolę mógłby tu odegrać synod diecezjalny?

  Spróbujmy się teraz zastanowić, jakimi kwestiami powinien zająć się nasz synod.

Przyjrzyjmy się liście przykładowych zagadnień. Postarajmy się ocenić ważność każdego z nich w skali od 1 (mało ważne) do 10 (bardzo ważne). Ponadto, przy każdym temacie możemy wskazać związane z nim kwestie szczegółowe, które według nas powinny zostać poruszone na synodzie, ponieważ wymagają specyficznych regulacji lub reform.

Oto lista tematów:
1. Zasady współpracy ekumenicznej.
2. Przepowiadanie i posługa Słowa (homilie, rekolekcje, misje święte itp.).
3. Katecheza parafialna (przygotowanie do sakramentów – struktura, programy, pomoce itp.).
4. Nauka religii w szkole (w tym status nauczycieli religii i ich związek z parafią).
5. Szkoły katolickie.
6. Działalność misyjna.
7. Środki komunikacji społecznej (media) – obecność katolików w mediach, wykorzystanie mediów w duszpasterstwie itp.
8. Liturgia (normy diecezjalne).
9. Parafialna Rada Duszpasterska (jej ustanawianie i funkcjonowanie).
10.Parafialna Rada ds. Ekonomicznych (jej ustanawianie, zakres kompetencji i sposób funkcjonowania).
11.Sprawy finansowe (zobowiązania parafii na rzecz instytucji diecezjalnych, źródła finansowania parafii, w tym ofiary wiernych itp.).

Zakończenie i modlitwa końcowa

Kończymy drugie spotkanie naszego Parafialnego Zespołu Synodalnego. Dziękuję wszystkim za obecność i za aktywny udział w spotkaniu poprzez udział w dyskusji. Wnioski z naszych obrad zostaną przekazane do Sekretariatu synodu za pośrednictwem sekretarza.

Na koniec pomódlmy się za naszą diecezję i za parafię. Prośmy o to, by synod diecezjalny stał się dla nas wszystkich okazją do bardziej intensywnego doświadczenia Kościoła jako wspólnoty.

W tej intencji odmówmy Modlitwę Synodalną do Pięciu Braci Międzyrzeckich:

Święci Bracia Męczennicy z Międzyrzecza, ogarnięci Bożą Miłością oddaliście życie dla Chrystusa, świadcząc o prawdzie Ewangelii. Niech Wasze wstawiennictwo nam wyprosi dar Ducha i łaskę przemiany, aby zbawcza moc Chrztu świętego kierowała naszą służbą w Kościele. Pomóżcie nam zachować czujność, wypraszajcie łaskę modlitwy, i wspierajcie w składaniu świadectwa. 13 Chcemy służyć Chrystusowi w potrzebujących i podejmować odpowiedzialność za sprawy publiczne. Niech Wasza odwaga pociągnie małodusznych i umocni słabych, a wszystkich uwolni od lęku przed mocami ciemności i potęgami tego świata. Waszemu wstawiennictwu powierzamy Synod Zielonogórsko-Gorzowskiego Kościoła, by gorejące pochodnie Męczenników prowadziły go ku nowym czasom. Niech Bóg, w swoim wielkim miłosierdziu, pochyli się nad naszą słabością i obdarzy łaską nawrócenia, a zebrany na Synodzie Kościół zajaśnieje pięknem Oblubienicy Chrystusa, który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.