Ogłoszenia Duszpasterskie

Parafia rzymskokatolicka

p.w. Matki Bożej Częstochowskiej

w Zielonej Górze

  

Ogłoszenia Duszpasterskie

Niedziela II adwentu                2019-12-08  

1. Dziś Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. 8 grudnia Matka Boża zachęca do modlitwy o nawrócenie grzeszników w Godzinie Łaski od 12.00 do 13.00.

2.   Dziś po Mszach św. zbiórka do puszek na pomoc kościołowi na wschodzie. Podczas Mszy św. o godz. 12:30 poświęcenie medalików dzieci pierwszokomunijnych. Po Mszy - spotkanie  z rodzicami. Można nabywać poświęcone opłatki w niedziele po każdej Mszy św. przed ołtarzem. Ofiary za nie składane przeznaczone są na ubezpieczenie naszego kościoła.

3. Msze św. roratnie ku czci Matki Bożej Rodzicielki w tygodniu o godz. 07:00; dla dzieci roraty w środę i piątek o godz. 18:00 – zapraszamy dzieci pierwszokomunijne. Zapraszamy wszystkich z lampionami.

4. Świece, Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom do nabycia po Mszy św. Świece małe – 6zł, duże -13zł.

5.   Za tydzień rozpoczynamy rekolekcje adwentowe. Już dziś Modlimy się o owocne przeżycie tego czasu dla nas oraz o światło Ducha Świętego dla Ojca Rekolekcjonisty. Wtorek 17 grudnia to dzień spowiedzi adwentowej.

6. Dziś i w przyszłą niedzielę Wspólnota Wiara i Światło rozprowadza kartki świąteczne i sianko na stół wigilijny. Ofiary są przeznaczone na rehabilitacje osób niepełnosprawnych.

7. Grono Wspierających Ubogich i wszyscy chętni, mogą dzisiaj, na Mszach przedpołudniowych, złożyć swoje miesięczne składki Parafialnemu Zespołowi Caritas.

8.  W parafii Świętego Brata Alberta 22 grudnia o godz. 19:30, rozpoczyna się przygotowanie do sakramentu bierzmowania dla dorosłych.

9.   Od 1 stycznia ulega zmianie porządek Mszy św. w niedziele i uroczystości – po południu Msza św. tylko o godz. 17:00 – nie będzie Mszy św. o godz. 16:30 i 18:30.

10. Bóg zapłać za ofiary składane na potrzeby naszej wspólnoty parafialnej. Taca dzisiejsza przeznaczona jest na inwestycje i ogrzewanie. Bóg zapłać.

Zielona Góra  2019-12-08                                                                              Ks. Proboszcz

Zdzisław Przybysz

Do ogłoszeń - WAŻNE INFORMACJE 

Adwentem rozpoczynamy nowy rok liturgiczny przeżywany pod

hasłem: „Wielka Tajemnice Wiary”, w związku z tym kilka informacji

dotyczących funkcjonowania naszej parafii:

a. Bardzo dziękuję za wszelkie przejawy życzliwości i troski o naszą

   parafię; za modlitwę i wszelkie ofiary, te nie materialne oraz

    materialne. To wyraz szczególnej więzi i odpowiedzialności za

   wspólnotę oraz dobro jej powierzone. Za to świadectwo bardzo

   dziękuję.

b. W naszym kościele został zamontowany specjalny system alarmowy wraz z monitoringiem, ma nam to umożliwić otwarcie kościoła w ciągu dnia – aby można było skorzystać z chwili wyciszenia i modlitwy…

c.  Bardzo proszę o zwracanie uwagi na wszelkie przejawy wandalizmu w naszej świątyni, poczujmy się współodpowiedzialni za kościół i dom parafialny.

d. Nasz Kościół parafialny jak również dom parafialny wymagają ciągłej troski by można było z nich bezpiecznie korzystać. Wiąże się to z koniecznością podejmowania pewnych inwestycji. Od grudnia w każdą pierwszą niedzielę miesiąca taca przeznaczona będzie na inwestycje w naszej parafii – taca inwestycyjna. W okresie zimowym ofiary te wraz z ofiarami zbieranymi w tygodniu przeznaczone będą na ogrzewanie kościoła. W przyszłą niedzielę ofiary na tacę będą przeznaczone na ten cel – Bóg zapłać.

e.  Od 1 stycznia ulega zmianie porządek Mszy św. w niedziele i uroczystości – Msze do południa bez zmian, po południu Msza św. tylko o godz. 17:00 – nie będzie Mszy św. o godz. 16:30 i 18:30.

f.   Ze względu na przepisy RODO wszelkie dokumenty w kancelarii wydawane będą osobiście, bądź za upoważnieniem.

Wspólnota Krwi Chrystusa zaprasza na Nocne Czuwanie na Jasną Górę

BRAK MIEJSC. Zapisy zostały zakończone. BRAK MIEJSC

Msze św. w intencji Księdza Zdzisława- proboszcza z okazji imienin

Msza św. w intencji Ks. Zdzisława- proboszcza w naszej Parafii Matki Bożej Częstochowskiej z okazji imienin. 

ks. Zdzisław Przybysz - proboszcz

ks. Zdzisław Przybysz i ks. Artur Grześko

Po Mszy św. do ks. Proboszcza Zdzisława z życzeniami ustawiły się delegacje:
Z Parafii MB Częstochowskiej: Wspólnota Przyjaciele Paradyża, Żywy Różaniec

Z parafii pw. św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Kosieczynie, jak również z dekanatu Babimost oraz ...

W dalszym ciągu z parafii pw. Matki Bożej Częstochowskiej: Ruch Światło-Życie, Wspólnota Krwi Chrystusa, Odnowa w Duchu Świętym i Apostolat Maryjny oraz cała Wspólnota Parafialna  sercu w swoim Księdza Zdzisława miała modląc się z wdzięcznością śpiewała.

Dziękujemy przybyłym Gościom z poprzedniej parafii i dekanatu za uświetnienie Eucharystii i sprawienie radości naszemu Księdzu Proboszczowi Zdzisławowi.

DZIĘKUJEMY WSZYSTKIM ZA PIĘKNĄ WSPÓLNĄ RADOŚĆ!

więcej zdjęć ... 

Misjonarz Oblatów Maryi Niepokalanej głosił na homilię

W niedzielę 24 listopada gościliśmy w naszej parafii Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Będą rozprowadzane kalendarze misyjne – ofiary złożone przy okazji nabywania kalendarza przeznaczone są na misyjną działalność Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.

List Rektora Zielonogórsko-Gorzowskiego Wyższego Seminarium Duchownego

List Rektora Zielonogórsko-Gorzowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Paradyżu na Niedzielę Chrystusa Króla

Siostry i Bracia, Drodzy Przyjaciele Paradyskiego Seminarium,

Usłyszana przed chwilą Ewangelia rozbrzmiewa szyderstwem widzów patrzących na mękę Chrystusa: Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi. (…) Jeśli Ty jesteś królem żydowskim, wybaw sam siebie (Łk 23, 35-37). I chociaż szyderstwo to jest wyrazem niewiary w Chrystusa, to jednocześnie wyraża zagubienie i odsłania rzeczywiste pragnienia stojącego wokół krzyża tłumu. Tłum nie chce cierpiącego i ukrzyżowanego Mesjasza. Chce Mesjasza zwycięskiego, który zrzuci okowy rzymskiej niewoli i będzie potężnym władcą, dającym ludowi poczucie godności i sprawiedliwości. Słowa wykrzyczane u stóp krzyża to wyraz dezaprobaty wobec niespełnionych przez Chrystusa oczekiwań. Świadkowie męki nie potrafią zrozumieć, dlaczego ten, który uzdrawiał chorych, wskrzeszał umarłych i karmił głodnych, nie ogłosił się królem, który przywróci świetność Izraela.

Jezus odrzuca jednak ten model sprawowania władzy. Jego królowanie polega na niesieniu dobrej nowiny ubogim, głoszeniu wolności więźniom, okazywaniu miłosierdzia grzesznikom, pochylaniu się nad najsłabszymi i szukaniu zagubionych. Jego królowanie ma znak korony cierniowej, która wskazuje na uniżenie i rezygnację z ziemskiego panowania. Prawie dwa tysiące lat później żydowski filozof Martin Buber ujmie to w słowach: Sukces nie jest żadnym z imion Boga. Bóg uniżony budzi sprzeciw tych, którzy pragną uznania w oczach ludzi, a religię traktują jako źródło zysku.

Kościół w swojej historii niejednokrotnie zmagał się z pokusą ziemskiego sukcesu i tryumfalizmu, pokusą, która proponowała oparcie zbawczej misji na stanowionym prawie, potędze ekonomicznej i prestiżu społecznym. I za każdym razem, gdy ulegał tej pokusie, Chrystus musiał burzyć stworzone struktury. Wszystko po to, by Kościół nie pokładał nadziei w rydwanach i koniach współczesnych mu faraonów, ale swoją siłę czerpał z Chrystusa ukrzyżowanego, a przez to bardziej jaśniał pięknem Ewangelii. Dopiero bowiem, gdy Kościół oprze się na środkach ubogich, dialogu i świadectwie wiary, gdy na swoje sztandary wpisze Boże miłosierdzie, to wtedy ukaże swój największy skarb – Chrystusa, który przyniósł dobrą nowinę i prawdziwe wyzwolenie.

Pokusa tryumfalizmu może rodzić się także w osobach duchownych. Dzieje się tak wtedy, gdy kapłan jest zamknięty w sobie, we własnych horyzontach, gdy nie radzi się, nie daje miejsca innym, zwłaszcza świeckim, nie uznając ich roli w misji Kościoła, wreszcie gdy próbuje przejąć władzę nad sposobem myślenia powierzonych mu ludzi. Pokusa pychy zwycięża, gdy kapłan uważa, że z powodu święceń jest kimś lepszym niż inni wierni, gdy zamienia posługę i towarzyszenie na drogach wiary na sposób życia daleki od ewangelicznej miłości bliźniego.

Tymczasem świat nie potrzebuje władców, ale uczniów zakochanych w Chrystusie. Potrzebuje tych, którzy dla Chrystusa są zdolni do autentycznego świadectwa, którzy nie tyle wskazują grzechy innych, co raczej sami nawracają się, którzy wreszcie nie pragną ziemskiej władzy i znaczenia, ale gotowi są do bezinteresownej służby Ludowi Bożemu. W istocie kapłan istnieje po to, aby naśladować Jezusa. On, czując na sobie spojrzenia chorych i tych wszystkich, którzy Go szukali, pokazywał zawsze miłosierne oblicze Boga Ojca, uzdrawiając dusze, wybaczając grzechy, głosząc Królestwo Niebieskie, nie wypędzając nikogo, ale zawsze przejmując się do głębi ich potrzebami i pomagając im wzrastać. 

Zmarły w tym roku założyciel wspólnot Arka Jean Vanier tak pisał: Ksiądz, jakiego dzisiaj potrzebujemy,(…) powinien uobecniać Jezusa „cichego i pokornego serca”. Powinien być znakiem dobroci, miłości i przebaczenia. A idąc jeszcze dalej - człowiekiem, który zgadza się być dla ludzi ojcem (…). Ksiądz ma być „Dobrym Pasterzem”, zawsze do dyspozycji, zawsze gotów wysłuchać i towarzyszyć. Nie wchodząc w rolę kompana, niech będzie obliczem Chrystusa cichego i o pokornym sercu. Niech karmi Eucharystią, Słowem Prawdy i Pojednaniem. (…) Gdy tylko ktoś doświadcza cierpienia czy nędzy, kapłan powinien być przy nim.

W obliczu tych słów być może dotyka nas refleksja: Czy te pragnienia nie wydają się być zbyt wygórowane? Skąd mają pochodzić tacy kapłani? Jak młodemu człowiekowi, który z odwagą, ale i często niepewnością próbuje iść za głosem powołania, ukazać ideał kapłańskiej służby? Jak sprawić, by był człowiekiem o otwartym sercu i umyśle?

W odpowiedzi przywołajmy słowa św. Augustyna, który już w V w. w Kazaniu o Pasterzach tak pisał: Niewątpliwie, jeśli owce są dobre, dobrzy są także i pasterze, ponieważ dobrzy pasterze wywodzą się z dobrych owiec. A zatem, jeżeli tęsknimy za kapłanami pełnymi miłości, dobroci i ofiarności, to takie muszą być nasze rodziny, parafie, wspólnoty i środowiska, w których żyjemy. Miłości do Boga i ludzi, jako naturalnej i oczywistej postawy, człowiek uczy się bowiem już od początku swojego życia.

Dzisiaj jednak, gdy narasta kryzys relacji międzyludzkich – począwszy od tych podstawowych, czyli w gronie rodziny, poprzez szkolne i zawodowe, aż po ogólnospołeczne, gdy religia i moralność stają się kwestiami marginalnymi i prywatnymi, wybieranymi dowolnie i selektywnie, gdy powoli, ale systematycznie rozpowszechnia się styl życia taki, jakby Boga nie było, tym bardziej znacząca staje się rola Seminarium. Jest ono już nie tylko miejscem formacji duchowej i intelektualnej, ale przede wszystkim tej ludzkiej, która ma prowadzić do dojrzałego człowieczeństwa i jednocześnie stanowić niezachwiany fundament dla stawania się uczniem Chrystusa i upodobnienia się do niego. Tylko wtedy możliwe są: wiara w Ewangelię, nawracanie się, zaparcie się siebie i opuszczenie wszystkiego, do czego przywiązane jest serce. Tylko wtedy możliwe jest uczynienie z własnego życia daru dla innych.

Takie Seminarium może istnieć tylko dzięki trosce całej wspólnoty Kościoła. Dlatego dzisiaj chcę Wam, siostry i bracia, podziękować za modlitwę, za składane ofiary i towarzyszenie tym, którzy weszli na drogę powołania. Dziękuję kapłanom, wspólnotom parafialnym, Przyjaciołom Paradyża, chorym, cierpiącym, wszystkim, którzy wspierają nasz dom. To także dzięki Wam w ubiegłym roku kolejni kapłani rozpoczęli posługę w naszej Diecezji. Dzięki Wam nowi alumni mogą modlić się, rozwijać swoje powołanie oraz zdobywać wiedzę uniwersytecką. Poprzez swoją pomoc stanowicie istotną część naszego domu formacyjnego.

Musimy jednak zdawać sobie sprawę z kryzysu powołań, który dotknął także naszą Diecezję. Co prawda Bóg nieustannie powołuje do służby w swoim Kościele, ale wiele młodych osób nie chce słyszeć Bożego wezwania, bądź nie ma wystarczającej odwagi, by podążyć za głosem powołania. Dlatego chcemy modlić się przede wszystkim o to, by młodzi ludzie nie bali się wejść na drogę powołania, by mieli marzenia, które będą chcieli zrealizować w Kościele i nie bali się podjąć ryzyka stania się uczniem Chrystusa.

Nasze wołanie w intencji młodych ludzi chcemy zanosić za wstawiennictwem Matki Bożej, przed której wizerunkiem modlimy się każdego dnia. Już teraz w naszym seminaryjnym domu prosimy o jej wstawiennictwo, a uczynimy to wobec całego Kościoła diecezjalnego, gdy w pierwszą sobotę października 2020 r. wizerunek Matki Bożej Paradyskiej będzie ukoronowany, a kościół zostanie podniesiony do rangi sanktuarium. To Maryi bowiem chcemy zawierzyć sprawę powołań kapłańskich w naszej Diecezji.

Jednak już dzisiaj, w imieniu całej wspólnoty seminaryjnej, proszę o modlitwę każdego dnia, podczas każdej Mszy św., proszę księży i wiernych świeckich, by wezwania za nasze Seminarium i o nowe powołania rozbrzmiewały podczas każdej modlitwy powszechnej, pierwszoczwartkowej adoracji oraz na spotkaniach wszystkich parafialnych wspólnot. Jedynie modlitwa pozwoli nam upodobnić się do Chrystusa, który przygarnia wszystkich, także tych, którzy nie potrafią jeszcze przyjąć Jego miłości. Dlatego wszyscy wpatrujemy się dzisiaj w Jego krzyż, ale wpatrujemy się z nadzieją, że ten, który umarł za nasze grzechy, troszczy się o swój Kościół, więc również i o to, by nie zabrakło nam świętych pasterzy. To co my możemy zrobić, to jak pisze św. Paweł, nie zniweczyć Chrystusowego krzyża (1 Kor 1, 17), bo on nie jest symbolem władzy, ale miłości, która stoi u początku każdego ludzkiego powołania.

Ks. dr Dariusz Mazurkiewicz

Rektor Zielonogórsko-Gorzowskiego

Wyższego Seminarium Duchownego

Niedziela Misyjna z o. Janem Adamowiczem z Kolumbii

10 listopada gościliśmy w naszej parafii ojca Jana Adamowicza - misjonarza z Kolumbii. 

O. Jan Adamowicz wygłosił Słowo Boże dzieląc się doświadczeniem pracy misyjnej.

Ojciec Jan święcenia kapłańskie przyjął w 2004 r. w Ołtarzewie, po święceniach do 2012 r pracował na Słowacji, do 2013 r. przebywał w Madrycie pracując w parafii i jednocześnie uczył się języka. W latach 2013 do 2016 posługiwał na misjach w Wenezueli.

A obecnie poświęca się pracy misyjnej w Kolumbii, tam zgromadzenie prowadzi 2 domy dziecka. Misjonarze troską otaczają biednych i ubogich.

Mają też seminarium i poszukują nowe powołania do kapłaństwa. Ta działalność wymaga sporych środków finansowych i z tej okazji ks. proboszcz zaprosił ojca Jana do naszej parafii, abyśmy mogli wesprzeć modlitwą i finansowo dzieła, o których mogliśmy usłyszeć od ojca na każdej Mszy św. 

Ojciec był zauroczony wyglądem naszego kościoła, bardzo podobały Mu się obrazy, po Mszy o 9.30 miał okazję poznać Pana Ryszarda Zawadzkiego z małżonką, który wykonał obrazy które ozdabiają nasz kościół.

Pan Ryszard malował obraz M.B.Częstochowskiej, który jest w głównym ołtarzu.

Ojciec Jan Robert Adamowicz

CALLE 60#50-40

MEDELLIN - CENTRO PRADO COLUMBIA

nr. Tel.  Col..

+573164260948

Tel. Pl.

+48798908438

E

Święto Wszystkich Świętych

1 listopada na zielonogórskim cmentarzu komunalnym bp Tadeusz Lityński przewodniczył modlitwie za zmarłych, aby mogli jak najszybciej dołączyć do grona świętych i zbawionych.

 Kościół rzymskokatolicki wspomina 1 listopada znanych i anonimowych, dawnych i współczesnych świętych. Uroczystość Wszystkich Świętych należy do najradośniejszych uroczystości dla wierzących. – Nasza ojczyzna jest w niebie, to jest oczywiste stwierdzenie dla chrześcijanina, dla wszystkich włączonych do wspólnoty

 Gość.pl czytaj dalej...

​Procesja alejami zielonogórskiej nekropolii i modlitwa za zmarłych poprzedziły uroczystą Mszę św. celebrowaną przez bp. Tadeusza Lityńskiego w uroczystość Wszystkich Świętych.